Upprunalega spurningin hljóðaði svona:
Hvaðan kemur orðið kenna (d. undervise) - að kenna, kennari?
Sögnin að kenna er svokölluð orsakasögn mynduð af annarri kennimynd sterkrar sagnar: kunna – kann -> kenna – kenndi - kennt. Sögnin kunna ‘þekkja, vita , geta’ er samgermönsk og af henni er kenna leidd eins og sýnt er hér að framan. Hún hefur fleiri en eina merkingu: ‘þekkja aftur; finna til, skynja; fræða einhvern, segja til, boða, predika; saka einhver um eitthvað ...’. Hún er einnig til ...
↧