Íslendingasögur voru flestar samdar á 13. öld og voru þá skrifaðar á bókfell eða með öðrum orðum verkað skinn, einkum af kálfum. Sögurnar voru ýmist hafðar stakar í handriti eða settar saman í stærri bækur, sumar mjög veglegar. Handritagerð á Íslandi stóð í mestum blóma á 14. öld en hnignaði síðan hægt og sígandi þangað til pappír tók alfarið yfir í byrjun 17. aldar.
Bókfell (pergament) er sérlega endingargott sé vel með það farið en morknar í bleytu og verpist í kulda. Ljóst má vera að einu...
↧