Kynin þrjú í íslenskri málfræði kallast karlkyn, kvenkyn og hvorugkyn. Þessi heiti gætu vakið þá hugmynd að karlkyn væri eingöngu notað um karla og aðrar karlkyns verur, kvenkyn um konur og aðrar kvenkyns verur og hvorugkyn um annað, það er dauða hluti og hugtök. Það á þó ekki við um íslensku nú á tímum og hefur ekki heldur átt við á fyrri öldum íslenskrar málsögu eða þeim forsögulegu tímum sem málfræðingar hafa yfirsýn yfir. Karlkynsorð og kvenkynsorð eru iðulega notuð um fyrirbæri sem eru ekki...
↧