Það ævagamla sjónarmið var sem fyrr ríkjandi á 19. öld að hljóðfæraleikur væri konum til prýði svo framarlega sem þær iðkuðu slíka list einungis innan veggja heimilisins. Fordómar feðraveldisins gerðu flestum konum ókleift að hafa hljóðfæraleik að lífsstarfi og enn minni trú höfðu menn á getu þeirra til að stunda tónsmíðar. Slík listsköpun þótti útheimta eiginleika sem aðeins karlmönnum hlotnuðust í vöggugjöf.
Stundum tíðkaðist að konur fengju verk sín gefin út undir karlmannsnafni, hvort sem...
↧