Orðið „dillidó“ er að líkindum komið af sögninni „dilla“ sem þýðir „að vagga“ (til dæmis barni).[1] Þetta er orð sem var notað í barnagælum svipað og „bí bí“ og „korríró“. Sumar gamlar vögguvísur eru kallaðar „dillur“ svo sem „Ljúflingsdilla“.[2]
Líklega merkir endingin „dó“ ekki neitt sérstakt, en hefur verið sett fyrir aftan „dilli“ svo að þægilegra væri að raula orðið. Það er samt skemmtileg tilviljun að í frönsku er orðið „dodo“ barnamál yfir það „að sofa“, til dæmis í frönsku vögguvísun...
↧